مردی که با اتکا به ریاضیات ابتدایی، میلیونر شد!
دانشگاه فارسی: با برنده شدن های متوالی ماندل در قرعه کشی ها، FBI آغاز به مطالعه در این رابطه کرد ولی نتوانست جرمی را مقابل او اعلام نماید.
غزال زیاری: در دهه ۱۹۹۰ میلادی، فردی به نام استفان ماندل، اقتصاددان رومانیایی-استرالیایی همراه با تیم کوچکش تصمیم گرفتند تا در یک قرعه کشی شرکت نمایند و جالب توجه اینجا بود که آنها بارها و بارها در این قرعه کشی برنده شدند.
البته آن چه منجر به موفقیت آنها در این قرعه کشی ها می شد، فاکتور شانس نبود؛ چونکه ماندل جهت شرکت در این قرعه کشی ها از سیستمی بهره می برد که در ابتدا آنرا برای برنده شده در قرعه کشی ها در رومانی به کار گرفت و سپس در استرالیا و آمریکا هم از آن بهره برد.
احتمالی که بسیار کمرنگ است
انس برنده شدن در قرعه کشی خیلی پائین است. بطورمثال احتمال برنده شدن در قرعه کشی EuroMillions با خرید یک بلیت، یک در ۱۳۹٬۸۳۸٬۱۶۰ است. حالا فرض کن که بخواهی شانس خودت را دو برابر کنی و یک بلیت دیگر بخری؛ در این صورت هم فقط دو در ۱۳۹٬۸۳۸٬۱۶۰ شانس خواهی داشت.
اما اگر بتوانی تمام ترکیب های ممکن را بخری، درنهایت به جایی می رسی که شانس تو برای برنده شدن در این قرعه کشی، ۱۳۹٬۸۳۸٬۱۶۰ در ۱۳۹٬۸۳۸٬۱۶۰ خواهد بود؛ اینجا دیگر بحث ریاضی مطرح نیست و با یک مسئله لجستیکی روبرو خواهیم بود؛ چگونه می خواهی ۱۳۹ میلیون بلیت تهیه کنی، آن هم بدون این که از قبل برنده شده باشی؟
ماندل متوجه شد که در بعضی قرعه کشی ها، جایزه به بالای سه برابر هزینه خرید تمام ترکیب های ممکن می رسد. در این صورت، اگر بتوانی همه ترکیب های اعداد را بخری، حدودا تضمین می کنی که سرمایه گذاری ات بازدهی خواهد داشت؛ مگر این که چند نفر دیگر با همان اعداد برنده شده و جایزه بین همه این افراد تقسیم شود.
برای همین او تصمیم گرفت تا همین کار را انجام دهد. گرچه این کار برخلاف قوانین نبود، اما طبیعتاً با روح بازی هم خوانی نداشت. بااین حال، دیگر بحث چالش های ریاضی مطرح نبود؛ هرچند که کار هنوز هم سخت بود.
مسیری که چند سال طول کشید
اندل در ابتدا باید سرمایه گذاران مختلفی را قانع می کرد تا روی طرحش سرمایه گذاری کنند؛ او پس از چند سال موفق به انجام این کار شد. در ادامه او باید راهی برای خرید تمام ترکیب های ممکن در قرعه کشی موردنظر پیدا می کرد.
با توجه به این که تعداد این ترکیب ها ممکن بود به میلیونها برسد، ماندل مجبور بود که با طراحی الگوریتم هایی، بلیت ها را تولید و سپس چاپ کند (در آن زمان برخی قرعه کشی ها این کار را مجاز می دانستند).
اعضای این تیم پس از آماده کردن دسته ای از بلیت های چاپ شده، منتظر ماندند تا تعداد افراد شرکت کننده در قرعه کشی و در نتیجه مبلغ جایزه به میزان کافی زیاد شود. سپس آنها بلیت ها را بصورت عمده از فروشگاه ها خریداری کردند؛ هرچند که به خاطر حجم عظیم بلیت ها، همیشه همه چیز براساس برنامه پیش نمی رفت.
ماندل پس از کسب موفقیت های گوناگون در قرعه کشی های کوچک تر در استرالیا، متوجه شد که تعدادی از قرعه کشی های آمریکا هم جوایزی دارند که خیلی بیش از مبلغ هزینه پرداختی برای خرید همه ترکیب هاست. یکی از آنها قرعه کشی جدید ایالت ویرجینیا بود که در آن فقط از اعداد ۱ تا ۴۴ استفاده می شد. این یعنی فقط ۷٬۰۵۹٬۰۵۲ ترکیب ممکن وجود داشت که بمراتب کمتر از ۲۵ میلیون ترکیب قرعه کشی های دیگر بود.
شروع عملیاتی که به موفقیت ختم شد
قتی مبلغ جایزه و تعداد افراد شرکت کننده در آن به حد مطلوب (۱۵.۵ میلیون دلار) رسید، ماندل به تیمش فرمان داد تا بلیت ها را بصورت عمده خریداری کنند. البته، او خریدهای عجیب را از قبل برنامه ریزی کرده بود؛ در این میان، تعدادی از همکارانش از معامله کنار کشیدند و بعضی ترکیب ها خریداری نشدند.
بعد از دو روز خرید، تیم ماندل موفق شد ۶.۴ میلیون از ۷ میلیون ترکیب ممکن را خریداری کند. هرچند استرس و تنش بالا بود، اما در میان انبوهی از بلیت های بازنده، بلیت برنده هم قرار داشت.
با برنده شدن ماندل، اف بی آی و س.آی. ای به بررسی این مساله پرداختند، اما نتوانستند هیچ تخلفی را اثبات کنند. اما همین اتفاق سبب شد تا سیستم قرعه کشی ها در آمریکا دستخوش تغییراتی شود تا دیگر کسی نتواند با این شیوه، میلیونها دلار را مال خود کند.
مشخص نیست که بعد از پرداخت سود سرمایه گذاران، هزینه های قانونی و غیره، چقدر برای ماندل باقی ماند؛ اما با اطمینان می توان اظهار داشت که از این ماجرا سود خوبی به دست آورد. در مجموع، ماندل در ۱۴ قرعه کشی مختلف برنده شد و میلیونها دلار برای خود و سرمایه گذارانش به دست آورد و درنهایت از این کار دست کشید و در ویلای ساحلی اش در جزایر گرمسیری وانواتو زندگی اش را ادامه داد.
منبع: iflscience
r />
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب