پشم، پنبه یا ریون، کدام جنس لباس بیشتر آب می رود؟
دانشگاه فارسی: به گزارش دانشگاه فارسی، الیاف با قرار گرفتن در معرض گرما، رطوبت و حرکت مکانیکی (مثل چرخش ماشین لباسشویی)، باردیگر تمایل پیدا می کنند تا به حالت اولیه و چین خورده برگردند و همین سبب چروک شدن یا کوچک شدن لباس ها می شود.
غزال زیاری: آب رفتن لباس ها پدیده ای آشناست که بسیاری از ما بعد از شست وشوی لباس هایمان با آن روبه رو شده ایم. حتی رعایت کامل دستورالعمل های شست وشو نیز همیشه مانع از این رویداد تلخ نمی گردد. راز این اتفاق در ساختار فیبرهای نساجی نهفته است.
الیاف طبیعی مثل پنبه و کتان در حالت خام چین خورده و نامرتب اند. در کارخانه، این الیاف کشیده و صاف می شوند تا به نخ های منظم تبدیل شوند. اما الیاف ها حافظه قوی ای دارند و با قرار گرفتن در معرض گرما، رطوبت و حرکت مکانیکی (مثل چرخش ماشین لباسشویی)، الیاف باردیگر تمایل پیدا می کنند تا به حالت اولیه و چین خورده برگردند. همین خاصیت موجب چروک شدن یا کوچک شدن لباس ها می شود.
شست وشو با آب داغ سرعت این فرایند را بیشتر می کند، چون حرارت سبب شکسته شدن پیوندهای هیدروژنی میان زنجیره های سلولزی می شود. علاوه بر آن، خاصیت آب دوستی الیاف باعث می شود تا آب به درون آنها نفوذ کرده و موجب تورم، انعطاف پذیری و در نهایت بازگشت به حالت اولیه شود. شدت این تغییرات به نوع بافت نیز بستگی دارد؛ بافت های آزاد بیشتر مستعد آب رفتن هستند، در حالیکه بافت های فشرده مقاوم ترند.
الیاف حیوانی مانند پشم سازوکاری متفاوت دارند. سطح آنها پوشیده از فلس های ریزی است که هنگام شست وشو در هم قفل شده و موجب فشردگی پارچه می شود؛ پدیده ای که "نمدی شدن" نام دارد. در مقابل، الیاف مصنوعی مثل پلی استر به علت داشتن ساختار بلوری منظم و مقاوم، به ندرت گرفتار آب رفتن می شوند.
خبر خوب اینست که معمولاً میتوان لباس های آب رفته را نجات داد؛ برای اطلاع از این شیوه و مطالعه متن کامل این مقاله اینجا کلیک کنید.
منبع: دانشگاه فارسی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب