هماهنگ كننده ارشد سازمان ملل در مدیریت اطلاعات بلایا اعلام كرد:
۶۲ میلیون ایرانی در معرض آلودگی احتمالی ناشی از توفان های گردوغبار
به گزارش دانشگاه فارسی هماهنگ کننده ارشد سازمان ملل متحد برای توسعه مدیریت اطلاعات بلایا در آسیا و اقیانوسیه (APDIM) اظهار داشت: ارزیابی خطر نشان میدهد که بیش از 500 میلیون نفر در هند، 173 میلیون نفر در پاکستان، 62 میلیون نفر در ایران و 40 میلیون نفر در چین در معرض آلودگی هوای ناشی از توفان های گردوغبار قرار دارند.
مصطفی محقق روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه و آموزش ایرنا در پاسخ به این پرسش که توفان های گرد و غبار در منطقه آسیا و اقیانوسیه چگونه رخ می دهند، گفت: توفان های گرد و غبار زمانی رخ می دهند که بادهای شدید ذرات کوچک را از خاک های خشک با پوشش گیاهی کم یا بدون پوشش جدا می کنند؛ این توفان ها غالباً در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی اتفاق می افتند.
وی توضیح داد: منطقه آسیا و اقیانوسیه با چهار راهرو اصلی توفان های گرد و غبار، دومین رتبه در جهان از نظر میزان انتشار ذرات گرد و غبار است که این راهروها عبارتند از شرق و شمال شرق آسیا، جنوب و جنوب غرب آسیا، آسیای میانه و منطقه اقیانوسیه که این مناطق شامل تعداد زیادی نقاط کانونی تولیدکننده گرد و غبار هستند.
هماهنگ کننده ارشد سازمان ملل متحد برای توسعه مدیریت اطلاعات بلایا در آسیا و اقیانوسیه (APDIM) افزود: توفان های گرد و غبار گرچه برای عملکرد اکوسیستم ها مهم هستند، اما در کنار آن خطراتی را برای جامعه، اقتصاد و محیط زیست به همراه دارند و می توانند دستیابی به ۱۱ مورد از ۱۷ هدف تعریف شده در توسعه پایدار را بطور مستقیم تهدید کنند. این تاثیرات منفی نه فقط در محل شکل گیری این توفان ها اثرگذارند، بلکه دامنه تاثیر آنها تا مناطق دوردست، بسته به شرایط جغرافیایی، گسترش یافته و اغلب این اثرات می توانند از مرزهای کشورهای منشا عبور کرده و کشورهای دیگر را نیز تحت تاثیر قرار دهند.
محقق افزود: مرکز توسعه مدیریت اطلاعات بلایا در آسیا و اقیانوسیه (اپدیم)، وابسته به کمسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد در آسیا و اقیانوسیه (اسکاپ)، یکی از مراکز بین المللی است که بطور ویژه به بررسی اثرات توفان های گرد و غبار در بخش های اقتصادی و اجتماعی پرداخته و به دنبال ظرفیت سازی و بهبود همکاریهای بین المللی در امتداد کاهش این اثرات و خسارات ناشی از آنست.
وی اضافه کرد: بعد از گزارشی که این مرکز در سال ۲۰۱۷ با عنوان «توفان های گرد و غبار در آسیا و اقیانوسیه: فرصت هایی برای همکاری ها و اقدامات منطقه ای» منتشر کرد، برخی کشورهای عضو درخواست نمودند که این مرکز با بهره گیری از ظرفیت های خود طرح عمل منطقه ای را برای بسط همکاری ها بین کشورهای منطقه در امتداد کاهش اثرات منفی و خسارات ناشی از توفان های گرد و غبار به انجام برساند. در این راستا و بعنوان اولین قدم برای درک عمیق تر از این اثرات، مرکز اپدیم با کمک سازمان های همکار خود از کشورهای مختلف دنیا مطالعه ای را برای ارزیابی ریسک توفان های گرد و غبار با نگاه منطقه ای و فرامرزی برای بخش های مختلفی همچون سلامت، انرژی، کشاورزی، محیط زیست و حمل و نقل به انجام رساند که نتایج این گزارش، بنیاد توسعه طرح عمل منطقه ای خواهد بود.
این مقام مسوول در سازمان ملل متحد اظهار داشت: یافته های این ارزیابی خطر نشان میدهد که بیش از ۵۰۰ میلیون نفر در هند، ۱۷۳ میلیون نفر در پاکستان، ۶۲ میلیون نفر در جمهوری اسلامی ایران و ۴۰ میلیون نفر در چین در معرض آلودگی هوای ناشی از طوفان های گرد و غبار قرار دارند. بطور نسبی، بیش از ۸۰ درصد از کل جمعیت ترکمنستان، پاکستان، ازبکستان، تاجیکستان و جمهوری اسلامی ایران در معرض سطوح مختلفی از کیفیت نامناسب هوا ناشی از توفان های گرد و غبار قرار دارند.
وی تصریح کرد: توفان های گرد و غبار تاثیر قابل توجهی بر بخش انرژی می گذارند. ارزیابی اخیر اپدیم نشان داد گرچه انرژی های پاک از قبیل انرژی خورشیدی و بادی تاثیر کمی در افزایش آلودگی هوا دارند، خود تحت تاثیر اثرات منفی توفان های گرد و غبار قرار می گیرند. برمبنای یافته های این ارزیابی، میزان خسارات ناشی از کاهش تولید برق توسط نیروگاه های خورشیدی بر اثر توفان های گرد و غبار سالانه تا حدود ۳۵۰ میلیون دلار در هند و تا حدود ۱۰۰ میلیون دلار در پاکستان و چین به این صنعت خسارت وارد میکند.
هماهنگ کننده ارشد سازمان ملل متحد برای توسعه مدیریت اطلاعات بلایا در آسیا و اقیانوسیه گفت: در بخش حمل و نقل، این ارزیابی، خصوصاً به صنعت هوانوردی پرداخته است. توفان های گرد غبار هم بوسیله خوردگی موتورهای هواپیما و هم بوسیله کاهش دید در فرودگاه ها خساراتی را به این بخش وارد کرده و هر ساله موجب تاخیر و لغو پرواز های بسیاری در مناطق تحت تاثیر می شوند. ارزیابی ریسک نشان میدهد که گرد و غبار بر پروازهای با مقصد و مبدا فرودگاه های کشورهای جنوب خلیج فارس، پاکستان، هند و چین بیشترین تاثیر را داشته اند. خطر تاخیر، انحراف و لغو پرواز به سبب دید کم ناشی از گرد و غبار در فرودگاه های کشورهای آسیای میانه، مناطق جنوبی جمهوری اسلامی ایران، منطقه مرزی بین پاکستان و هند و همین طور مناطقی در شمال چین بیشتر است.
وی اعلام نمود: علاوه بر این ها، مناطق وسیعی از زمینهای کشاورزی نیز تحت تأثیر رسوبات ناشی از گرد و غبار قرار می گیرند. در ترکمنستان بیش از ۷۰ درصد زمینهای زراعی تحت تاثیر توفان های گرد و غبار قرار دارند. این میزان برای پاکستان نزدیک به ۵۰ درصد و برای ازبکستان حدود ۴۴ درصد است و در بعضی مناطق بخصوص در بخش آسیای میانه این گرد و غبارها با میزان قابل توجهی از نمک هم راه است و اثرات منفی آنرا بمراتب افزایش خواهد داد.
محقق اضافه کرد: یکی دیگر از اثرات قابل توجه و هشدار دهنده در بخش محیط زیست و به ویژه در یخچال های طبیعی رخ می دهد. توفان های گرد غبار با رسیدن و رسوب در یخچال های طبیعی رشته کوه های هیمالیا - هندوکش و فلات تبت، به اصطلاح قطب سوم زمین، می تواند هیدرولوژی این مناطق را تحت تاثیر قرار داده و در نتیجه مسائل گوناگون دیگری همچون امنیت غذایی، تولید انرژی و کشاورزی را به خطر انداخته و رژیم طبیعی سیل و خشکسالی منطقه را تحت تاثیر قرار دهد. این یخچال ها از آن جهت حائز اهمیت قرار دارند که تامین کننده آب شیرین بیش از ۱.۳ میلیارد نفر در آسیا هستند.
وی اظهار داشت: شهرهای زیادی در مناطق آسیا و اقیانوسیه تحت اثرات منفی توفان های گرد و غبار قرار دارند و علاوه بر این که سالانه میلیونها دلار خسارت وارد می کنند، می توانند سلامت افراد را به خطر انداخته و خدمات شهری همچون آموزش، حمل و نقل و نظایر آنرا متاثر کنند. شهرهای جنوب غربی آسیا دارای بیشترین مواجهه با توفان های گرد و غبار هستند.
هماهنگ کننده ارشد سازمان ملل در مدیریت اطلاعات بلایا گفت: این توفان ها سهم به سزایی در کیفیت پایین هوا در شهر های کراچی، لاهور و دهلی دارند، به شکلی که نزدیک به ۶۰ میلیون نفر در این مناطق بیش از ۱۷۰ روز گرد و غبار را در سال ۲۰۱۹ تجربه کرده اند. وضعیت برای ۶ میلیون نفر از ساکنان هشت شهر در منطقه (سه شهر در چین، دو شهر در جمهوری اسلامی ایران، دو شهر در پاکستان و یکی در ازبکستان) بسیار بدتر است بطوریکه در حدود ۱۰ ماه از سال ۲۰۱۹ را با غلظت های بالاتر از استاندارد تعریف شده سازمان بهداشت جهانی تجربه کرده اند.
محقق اعلام نمود: باتوجه به پیش بینی های اقلیمی، بنظر می رسد در آینده شاهد شرایط خشکسالی شدیدتری در بخش هایی از غرب استرالیا، جنوب شرقی ترکیه، جمهوری اسلامی ایران و افغانستان باشیم که به نوبه خود می تواند فراوانی و شدت توفان های گرد و غبار را در این مناطق افزایش دهد. با این وجود بنظر می رسد در بعضی مناطق همچون در قزاقستان، شمال چین، مغولستان و حوضه گنگ در هند، ریسک توفان های گرد و غبار در آینده کمتر شود.
به گزارش دانشگاه فارسی به نقل از خبرگزاری ایرنا، پدیده توفان های گردو غبار یکی از مخاطرات جوی است که اثرات مخرب فراوانی همچون کاهش دید افقی و مشکلات زیست محیطی به همراه دارد، گرد و خاک توسط وزش باد شدید از سطح زمین برخاسته و همراه با جریان هوا به محیط اطراف منتقل می شود، گرد و خاک می تواند منشاء محلی داشته باشد یا به همراه جریانات جوی از مکانی به مکان دیگر منتقل شود.
منطقه آسیا و اقیانوسیه، حادثه خیزترین منطقه جهان است. وقوع سیل ها، گرد بادها، زمین لرزه ها و توفان های شن و گردوغبار منجر به نابودی غم انگیز حیات انسان ها می شود، نسل های مختلف را در فقر گرفتار می کند و هزینه های اقتصادی را بیشتر می کند. علاوه بر این، آثار تغییرات آب و هوایی، این فجایع فزآینده را تشدید می کند و مرز نمی شناسد.
«اپدیم» (APDIM) یک مرکز وابسته به کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد برای آسیا و اقیانوسیه (اسکاپ) است که به پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران و بطور اخص سازمان برنامه و بودجه کشور، با گذشت بیش از یک دهه پیگیری مداوم، رایزنی و مذاکره با طرف های مرتبط داخلی و خارجی؛ سرانجام در تهران افتتاح شده است.
این مرکز با هدف خدمت رسانی در حوزه اطلاعات بلایا خصوصاً زلزله برای کشورهای عضو «اسکاپ» راه اندازی شده و تلاش دارد در حوزه مدیریت دانش، ظریف سازی، انتقال دانش فنی و تجارب موفق سایر کشورها در قالب همکاریهای جنوب - جنوب در امتداد افزایش تاب آوری در حوزه بلایا و کاهش خطرات آن انجام وظیفه کند.
۵۳ مخاطره یا حادثه طبق سند راهبرد ملی مدیریت بحران ایران شناسایی شده اند که ۱۴ مخاطره اولویت دار از آنها، آتش سوزی (جنگل ها و مراتع - صنعتی و ساختمانی)، آفات نباتی و بیماریهای دام، طیور و آبزیان، آلودگی هوا، ازدحام جمعیت، بیابان زایی، بیماریهای فراگیر انسانی، حرکات دامنه ای، حوادث حمل و نقل جاده ای، خشکسالی، زلزله، سیل، فرونشست زمین، گردوغبار و طوفان گردوخاک و موج سرما هدف گذاری شده اند که بسته به نیاز و با مخاطرات نوظهور احتمالی، قابلیت بروزرسانی دارد. باتوجه به این مسائل، تاسیس مرکز «اپدیم» در امتداد پاسخگویی به نیازهای منطقه و کشور بوده است.
راه اندازی مرکز منطقه ای اپدیم (APDIM) در تهران در شصت و هفتمین اجلاس اسکاپ در سال ۲۰۱۱ ( ۱۳۸۹) با اجماع کشورهای عضو در قطعنامه ۴/۶۷ تصویب گردید و در سال ۲۰۱۵ ( ۱۳۹۴) در قطعنامه ۱۱/۷۱ برنامه راهبردی، اساسنامه آن به تصویب رسید.
مرکز اپدیم (APDIM) با محور اهداف بشر دوستانه جمهوری اسلامی ایران و با کوشش های پیگیرانه سازمان برنامه و بودجه کشور و همکاری وزارت امور خارجه، سازمان مدیریت بحران کشور، سازمان نقشه برداری و مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در همکاری با اسکاپ و با هدف جذب کمک های فنی و بهره مندی از امکانات سازمان های منطقه ای و بین المللی، اعتمادسازی و معرفی توانمندی های کشور و تعامل با کشورهای منطقه ایجاد می شود.
کاهش آثار منفی بلایای طبیعی بوسیله تقویت مدیریت اطلاعات حوادث و بلایا در آسیا و اقیانوسیه، تقویت توانایی ها و ظرفیت های فنی و سازمانی کشورها و سازمان های منطقه ای در حوزه مدیریت اطلاعات بلایا، کاهش خطرپذیری بلایا و اجرای چارچوب توافق سندای (این توافق اهداف و برنامه اقدام نخست را برای کاهش خطر در زمان وقوع بلایای طبیعی شناسایی می کند) درباب افزایش مقاومت پذیری در مقابل بلایای طبیعی و کمک به تقویت همکاری ها و هماهنگی های منطقه ای میان کشورها و سازمان های منطقه ای در حوزه مدیریت اطلاعات بلایا همسو با توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها و دستیابی به اهداف توسعه هزاره، از اهداف مرکز اپدیم (APDIM) است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب