امكان افزایش طول عمر دریچه های بیولوژیكی قلب فراهم گردید
به گزارش دانشگاه فارسی محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر در جهت درمان بیماری های قلبی و بررسی بافت های پریکارد تثبیت شده شیمیایی برای ساخت دریچه های استنت دار بیولوژیکی، امکان افزایش طول عمر دریچه های بیولوژیکی قلب را فراهم آوردند.
به گزارش روز یکشنه ایرنا از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، آیسا رسولی دانش آموخته این دانشگاه و مجری طرح «بررسی بافت های پریکارد تثبیت شده شیمیایی جهت ساخت دریچه های استنت دار بیولوژیکی؛ تحلیل های بیومکانیکی و مدل سازی» اظهار داشت: درمان بیماری-های دریچه قلب با عنایت به نوع و شدت بیماری های قلبی متفاوت می باشد. به صورت کلی، هیچ دارویی برای درمان چنین بیماری وجود ندارد.
وی افزود: ازاین رو، تعویض دریچه بیمار با پروتز دریچه های قلبی، اغلب بهترین چاره است. با عنایت به استفاده گسترده از پروتز دریچه های قلبی آئورت، بررسی این پروتزها از نظر عملکرد زیستی و زیست سازگاری از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.
رسولی اضافه کرد: دریچه های مکانیکی از دوام عالی برخوردار می باشند. با این وجود، به علت استفاده طولانی مدت از داروهای ضد انعقاد، احتمال ترومبوآمبولی و خونریزی وجود دارد. همینطور دریچه های پلیمری مقاومت کمی در مقابل آهکی شدن (کلسیفه شدن) و ترومبوآمبولی دارند. از این نظر دریچه های بیولوژیکی ارجح هستند.
وی با اشاره به اینکه در سالهای اخیر، جراحان همینطور از دریچه های ترنس کاتتر به علت برتری آن نسبت به جراحی قلب باز برای معالجه بیماران سالخورده و ضعیف بهره برده اند، اظهار داشت: با این وجود، سوالاتی در مورد دوام طولانی مدت دریچه های بیولوژیکی تجاری ترنس کاتتر با عنایت به صدمه بافت دریچه به هنگام جمع شدن و باز شدن آن در هنگام بالن زنی مطرح است. عملکرد دریچه های بیولوژیکی به ساختار کلاژن و رفتار مکانیکی بافت انتخابی بستگی دارد. ازاین رو لازم است مناسب ترین بافت برای ساخت این پروتزها انتخاب گردد.
رسولی تصریح کرد: این تحقیق در زمینه افزایش طول عمر دریچه های بیولوژیکی با انتخاب بافت مناسب تر موفق عمل کرد و موفق شد بافت مناسب را پیشنهاد کند. البته برای رسیدن به مرحله به کار گیری در بدن و دریافت استاندارد باید مراحل ساخت و کاشت در بدن حیوان و یک سری آزمون های آزمایشگاهی دیگر را سپری کند.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر اظهار داشت: هدف از این پژوهش شناسایی بافت با دوام طولانی مدت تر برای ساخت دریچه های بیولوژیکی با تجزیه است. در این راستا احتیاج به تحلیل خواص مکانیکی و ساختار بافت پرکاربرد در ساخت دریچه های بیولوژیکی همچون پریکارد اسب، خوک و خر و مقایسه آنها با پریکارد گاو (به عنوان شاخص و طراحی موفق) و لت-های دریچه آئورت انسانی است.
وی اظهار داشت: در این پژوهش تجزیه و تحلیل بافت شناسی جهت بررسی ساختار کلاژن بافت های انتخاب شده انجام شد. همینطور برای تعیین خواص مکانیکی بافت ها و ارزیابی دوام آنها، آزمون های مکانیکی مختلفی انجام شد. خواص هایپرالاستیک ناهمسان گرد و ویسکوالاستیک بافت های انتخاب شده با استفاده از مدلهای بنیادی مناسب استخراج شد.
رسولی اظهار داشت: در نهایت مدل المان محدود با استفاده از خواص مکانیکی استخراج شده برای ارزیابی تخریب بافت دریچه و تنش تحت بار فیزیولوژیکی اعمال شد.
رسولی تصریح کرد: نتیجه این تحقیق در ساخت دریچه های بیولوژیکی برای افزایش طول عمر آنها استفاده خواهد شد که یکی از اشکالات اساسی جراحان است؛ چون که فرد بیمار پس از حدود ۱۰ سال احتیاج به جراحی مجدد به علت طول عمر کمتر این دریچه ها دارد.
رسولی در مورد نتایج به کار رفته این پژوهش اظهار داشت: در ادامه کار بافت انتخاب شده باید تحت آزمون های in-situ قرار گیرد. اگر در این آزمون ها بافت انتخاب شده نسبت به بافت پریکارد گاوی که الان در ساخت دریچه های بیولوژیکی استفاده می شود، برتر باشد.
وی اظهار داشت: سپس یک سری آزمون هایی جهت بررسی پارامترهای همودینامیکی همانند میزان باز (orifice area) و بسته شدن (regurgitation) کامل با استفاده از دستگاه هایی همچون سیستم تکثیر پالس قلب و عروق انجام و با دریچه پریکارد گاوی مقایسه خواهد شد. مرحله بعدی کاشت در بدن حیوان (in-vivo) و بررسی عملکرد آن در بدن یک موجود زنده است. بر مبنای نتایج حاصل برای دریافت استاندارهایی برای ساخت این دریچه از بافت انتخاب شده اقدام خواهد شد.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر در مورد خصوصیت های طرح عنوان کرد: امکان پیاده سازی این طرح برای سایر ارگان های بیولوژیکی، برقراری ارتباط بین آزمون های مکانیکی و آنالیزهای هیستولوژیکی که در این طرح مورد تایید همدیگر بودند، از خصوصیت های این طرح است.
رسولی تصریح کرد: تحقیقات زیادی در زمینه پروتزهای دریچه های قلبی با عنایت به اهمیت این دریچه ها انجام شده است. برای افزایش طول عمر این دریچه ها هم بافت هایی در تحقیقات پیشین همچون پریکارد کانگورو پیشنهاد شده است.
وی افزود: ولی این بافت ها به علت در دسترس نبودن و مسائل بهداشتی، قابل استفاده نیستند. ازاین رو برای انتخاب بهتر، باید بافتی انتخاب گردد که علاوه بر برتری از لحاظ هیستولوژیکی و خواص مکانیکی، باید از حیوانات اهلی و در دسترس باشد. تحقیقات کاملی روی بافت های پیشنهاد شده در این پروژه انجام نشده بود و این طرح نمونه داخلی یا خارجی ندارد.
رسولی درباره مزیت های رقابتی طرح اظهار داشت: آزمون های مکانیکی و کدهای نوشته شده برای بهینه سازی برای استخراج خواص مکانیکی که قابلیت استفاده برای سایر ارگان های بیولوژیکی را دارد، از مزیت های این طرح به حساب می آید.
این محقق درباره کاربردهای پروژه اظهار داشت: کاربرد این پروژه در ساخت دریچه های بیولوژیکی برای افزایش طول عمر این دریچه ها است.
اساتید راهنمای و مشاور این پروژه دکتر ناصر فتورائی، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دکتر رابرت گیدون، دکتر زی ژنگ بوده اند.
منبع: unifarsi.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب